czynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czynićnię, czynićni, czyń, czynićniony {{/stl 8}}– uczynić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle: robić, stwarzać, powodować coś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
awanse — Robić, czynić komuś awanse «być dla kogoś szczególnie uprzejmym, okazywać komuś szczególne względy»: Oparta na miękkich poduszkach, Katrin obserwuje awanse czynione jej przez doktora z łaskawością udzielnej księżnej (...). E. Cechnicka, Znak.… … Słownik frazeologiczny
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
awans — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż. I, D. u, Mc. awanssie; lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powierzenie komuś lub objęcie wyższego stanowiska, nadanie lub otrzymanie wyższej godności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szybki … Langenscheidt Polski wyjaśnień
awans — m IV, D. u, Ms. awanssie; lm M. e a. y 1. «przeniesienie, przejście na wyższe stanowisko; podniesienie do wyższej godności, przesunięcie do wyższego rzędu» Awans oficerski. Awans urzędnika. Czekać, zasłużyć na awans. Otrzymać, uzyskać awans.… … Słownik języka polskiego